WPŁYW MEDIÓW SPOŁECZNOŚCIOWYCH NA BEZPIECZEŃSTWO ZDROWOTNE NA PRZYKŁADZIE FACEBOOKA, INSTAGRAMA ORAZ YOUTUBE

Автор(и)

DOI:

https://doi.org/10.29038/2524-2679-2020-01-122-131

Ключові слова:

media społecznościowe, bezpieczeństwo zdrowotne, uzależnienia

Анотація

Przedmiotem tego artykułu jest analiza wpływu mediów społecznościowych na bezpieczeństwo zdrowotne jednostki. Rozważono następujące platformy: Facebook,  Instagram i YouTube, czyli trzy rodzaje mediów społecznościowych o największej liczbie odbiorców. Użytkownicy tych portali to przede wszystkim młodzi ludzie - we wczesnej dorosłości i młodości. Ten przedział wiekowy jest najbardziej podatny na nierefleksyjną akceptację prezentowanych treści i włączenie ich do własnego życia, dlatego wybrane zagrożenia i skutki wynikające z nieefektywnego wykorzystania powyższe platformy zostały przeanalizowane. Ponadto zbadano również profilaktykę, która jest bardzo ważnym elementem nowoczesnego korzystania z mediów społecznościowych.Niniejszy artykuł w dużej mierze został opracowany w oparciu o czasopisma przedmiotu, publikacje internetowe oraz wspomniane portale społecznościowe. Analiza przedstawionych źródeł dały przekrój problemu, z jakim borykają się współcześni młodzi ludzi. Przede wszystkim oceniano prezentowaną treść w social mediach oraz potencjalne skutki, które przedstawiane są w literaturze czy publikacjach internetowych. Dodatkowo, przedmiotem analizy stały się doświadczenia samych autorek niniejszego wywodu oraz ich znajomych, a także ich konta na platformach oraz elementyobserwowane

Посилання

Barwicka, A. M., Szymkowiak, E. (2012). Portale społecznościowe jako «używka» okresu adolescencji. Przegląd Prawniczy, Ekonomiczny i Społeczny, Nr 4, Wielkopolska Rada Młodzieży, Poznań, p. 94–101.

Bickert, M. (2019). Combatting Vaccine Misinformation, https://newsroom.fb.com/news/ 2019/03/combatting-vaccine-misinformation/ [dostęp: 29.09.2019].

Błachnio, A., Przepiórka, A., Rowiński, T. (2014). Dysfunkcjonalne korzystanie z internetu – przegląd badań 1995–2011. Psychologia Społeczna, Nr 9 4 (31), Warszawa, s. 378–395.

Czerski, W., Gonciarz, E. (2017). Ryzyko uzależnienia studentów od mediów społecznościowych na przykładzie Facebooka. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, nr 4 (36), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, s. 133–152.

Demczuk, A. (2018). Fenomen ruchu antyszczepionkowego w cyberprzestrzeni, czyli fake news i postprawda na usługach hipotezy Andrew Wakefielda, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Kraków.

Główny Inspektorat Sanitarny. Dzięki szczepieniom społeczeństwo polskie jest bezpieczne. https://gis.gov.pl/zdrowie/profilaktyka/dzieki-szczepieniom-spoleczenstwo-polskie-jest-bezpieczne, [dostęp: 29.09.2019].

Jankowska, J. (2019). Social media naszych czasów. W kierunku oversharingu i ekshibicjonizmu życia codziennego. Tanaś V., Welskop W. Mass media we współczesnym świecie, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Biznesu i Nauk o Zdrowiu, Łódź, s. 49.

Juza, S., Kloc, T. (2012). Uwikłani w sieci. Wzorce aktywności internetowej w kontekście uzależnienia od internetu i nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży. Innowacje psychologiczne, nr 1(1), Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie, Lublin, s. 9–27.

Kowalska, M. E., Kalinowski, P., Bojakowska, U. (2013). Komunikacja internetowa jako aktywne medium przekazu wiedzy o zdrowiu – szanse, zagrożenia i ograniczenia. Pielęgniarstwo Polskie, nr 4(50), Poznań, s. 300–304.

Janas-Kozik, M., Zejda, J., Stochel, M., Brożek, G., Janas, A., Jelonek, I. (2012). Ortoreksja – nowe rozpoznanie. Psychiatria Polska, nr 3, Kraków, s. 443.

Makaruk, K.. (2013). Korzystanie z portali społecznościowych przez młodzież. Wyniki badania EU NET ADB. Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, nr 12(1), Warszawa, s. 73.

Marchewka, A. K., Majewska, A., Młynarczyk, G. (2015). Działalność ruchu antyszczepionkowego, rola środków masowego komunikowania oraz wpływ poglądów religijnych na postawę wobec szczepień ochronnych. Postępy Mikrobiologii, nr 54 (2/2015)/Polskie Towarzystwo Mikrobiologów, Warszawa, s. 95.

Moroz, M. (2010). Źródła efektywności przekazu marketingowego w serwisach społecznościowych. E-mentor, nr 4 (36).

Pawełczyk-Jabłońska, P. (2018). Bigoreksja – męskie zaburzenie odżywiania. Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej. https://ncez.pl/abc-zywienia-/psychodietetyka/bigoreksja-----

meskie-zaburzenie-odzywiania [odczyt: 17.09.2019].

Słownik Języka Polskiego PWN Media społecznościowej,, https://sjp.pwn.pl/ slowniki/media%20spo%C5%82eczno%C5%9Bciowe.html [dostęp: 17.09.2019].

Słownik Języka Polskiego PWN, Perfekcjonizm, https://sjp.pwn.pl/sjp/perfekcjonizm; 2499299.html [odczyt: 17.09.2019].

Tomaszewska, H. (2012). Młodzież rówieśnicy i nowe media. Społeczne funkcje technologii komunikacyjnych w życiu nastolatków. Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa, s. 20.

Warych, M. Media społecznościowe, Encyklopedia Zarządzania, https://mfiles.pl/pl/ index.php/Media_spo%C5%82eczno%C5%9Bciowe [dostęp: 17.09.2019].

Widyanto, L., Griffiths, M. (2006). Internet Addiction: A Critical Review. International Journal of Mental Health and Addiction, nr 4, Springer US, NowyJork, s. 40.

World Health Organization, Ten threats to global health in 2019, https://www.who.int/ emergencies/ten-threats-to-global-health-in-2019 [dostęp: 28.09.2019].

Zaborowski, Z. (2001). Problemy psychologii życia, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.

Завантаження

Опубліковано

2020-03-18